Parafia, której początki sięgają końca XIV wieku, znajduje się na prawym brzegu Warty. Budowę obecnego kościoła rozpoczęto w 1393 roku, a ukończono pod koniec XV wieku. W XVI wieku dobudowano wieżę. Kościół ma charakter późnogotycki, orientowany, jednonawowy, murowany z cegły w układzie polskim. Wyróżnia się gwiaździstym sklepieniem w prezbiterium i nawie, a także krzyżowym sklepieniem w zakrystii oraz kruchcie.

Wnętrze świątyni kryje wiele zabytków sztuki sakralnej, w tym barokowy ołtarz główny z XVIII wieku z rzeźbami św. Piotra i Pawła oraz kopią obrazu Wniebowzięcia Tycjana. Znajduje się tu również renesansowy nagrobek Jerzego Jączyńskiego, przedstarościego śremskiego, z piaskowca, z postacią zmarłego w zbroi oraz boczne ołtarze z XVII-wiecznymi obrazami: „Adoracja Matki Boskiej przez św. Wojciecha i Stanisława” oraz „Świętej Trójcy”.

Kościół przeszedł kilka ważnych restauracji, m.in. w 1950, 1972 i w latach 1982-1983. W 1997 roku za proboszcza Mariana Bruckiego nastąpiła wielka przebudowa prezbiterium, podczas której położono nową marmurową posadzkę, a także postawiono nowy ołtarz, ambonę i sedille. Od tego czasu budynek wielokrotnie poddawano renowacjom, m.in. bramy i mur przykościelny oraz oświetlenie zewnętrzne, które eksponuje świątynię wieczorami.

Organy kościoła, zbudowane w 1929 roku, posiadają 30 głosów i przeszły kapitalny remont w 1999 roku. Parafia liczy około 7000 wiernych, a świątynia dzięki swojej okazałości stanowi ważny punkt sakralny i kulturowy w okolicy.