Obecny kościół parafialny, pochodzący z I połowy XVII wieku, jest drewnianą świątynią o konstrukcji szkieletowej, wypełnionej gliną i oszalowanej. Kościół ma jedną nawę, a jego wnętrze wyróżnia się stropami z fasetą. Łuk tęczowy, w formie koszowej, opiera się na kolumnach w stylu toskańskim.

W ołtarzu głównym, wczesnobarokowym i drewnianym, znajdują się zabytkowe elementy z końca XVII wieku, a dwa boczne ołtarze, późnobarokowe, pochodzą z 1791 roku. Wnętrze kościoła wzbogaca także drewniana chrzcielnica i ambona w stylu klasycystycznym. W zakrystii kościoła można podziwiać sklepienia kolebkowe z lunetami, które pochodzą z I połowy XVII wieku. Warto również zwrócić uwagę na żelazne drzwi z listwową kratownicą, pochodzące z tego samego okresu.

Kościół posiada XIX-wieczną bramę-dzwonnicę, w której wiszą dwa dzwony, z których jeden pochodzi z 1612 roku. Parafia ta, z jej historycznym drewnianym kościołem, stanowi ważne miejsce kultu religijnego i zabytek architektury sakralnej w regionie.