Parafia pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Brodnicy, należąca do Archidiecezji Poznańskiej, ma długą i bogatą historię. Pierwsze wzmianki o kościele w Brodnicy pochodzą z końca XIV wieku, kiedy to w 1387 roku funkcję proboszcza pełnił Blizbor. Parafia została prawdopodobnie założona przez rodzinę Brodnickich herbu Łodzia, której siedzibą była wieś Brodnica w powiecie kościańskim. Pierwotnie kościół był drewniany, co było typowe dla tego okresu.

Świątynia od początku swego istnienia była wielokrotnie odbudowywana po pożarach, które kilkakrotnie ją niszczyły, m.in. w 1578 i 1862 roku. Ostatni drewniany kościół spłonął 7 lipca 1862 roku. Nowy, murowany kościół został zbudowany w latach 1867-1870 pod kierunkiem proboszcza ks. Wincentego Cichowskiego, przy wsparciu parafian i patrona Dezyderego Chłapowskiego. Wnętrze świątyni, wyposażone w boczne ołtarze, organy i wieżę, konsekrowano 26 listopada 1888 roku.

Architektura kościoła charakteryzuje się jednonawową konstrukcją z transeptem oraz prostokątną wieżą. Bryła kościoła wyróżnia się strzelistymi wieżyczkami i bogatymi zdobieniami w stylu neogotyckim. Wewnątrz znajdują się trzy ołtarze, z czego ołtarz główny pochodzi z 1888 roku, a jego bogate sztukaterie przedstawiają wizerunki świętych. Wyjątkowym elementem wystroju kościoła jest obraz Matki Bożej z XVII wieku oraz relikwie św. Felicjana i św. Tekli, uratowane ze starego, spalonego kościoła.

Kościół w Brodnicy pełnił funkcję ośrodka duchowego dla licznych okolicznych miejscowości, takich jak Piotrowo, Rogaczewo, Sulejewo, Grzybno, czy Przylepki. Przez wieki parafia była świadkiem wielu zmian i reform, a także odbudowy i modernizacji świątyni, dzięki czemu do dziś stanowi ważny punkt sakralny regionu.

Cmentarz parafialny, położony za wsią, został poświęcony w 1842 roku, a wcześniej zmarłych grzebano wokół kościoła. Na cmentarzu znajduje się m.in. grobowiec rodziny Wilczyńskich z Krzyżanowa oraz szczątki Wojewody i Senatora Józefa Wybickiego. Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Brodnicy kontynuuje swoją działalność duszpasterską, służąc lokalnej społeczności w wielowiekowej tradycji chrześcijańskiej.